تاثیر سماق در کاهش اسید اوریک خون
تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۶۳۷۱۳
پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی مشهد با انجام مطالعهای تاثیر سماق در کاهش اسید اوریک خون را در موشهای صحرایی بررسی کردند. ناطقان: نارسایی کلیوی یکی از معضلات جامعه امروزی است و درمان و یا پیشگیری آن از اهمیت زیادی برخوردار است. در طب سنتی به خواص سماق اشاره شده است. یکی از این ویژگیها، خاصیت آن در کاهش اوره خون است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر همین اساس پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی مشهد در مطالعهای خاصیت هایپراوریسمی سماق را در موشهای آزمایشگاهی بررسی کردند. هایپراوریسمی هنگامی رخ می دهد که اسید اوریک خون، بیش از حد باشد.
برای بالا رفتن اسید اوریک خون و ایجاد هیپراوریسمی به موشهای آزمایشگاهی آدنین، خورانده شد، در نتیجه هایپراوریسمی باعث کاهش وزن و آسیب کلیوی در حیوانات شد. برای بررسی اثر سماق، به موشها سماق به صورت خوراکی داده شد.
بررسیهای این مطالعه نشان داد که حیواناتی که سماق به صورت خوراکی دریافت کردند، اسید اوریک، اوره و کراتینین آنها کاهش یافت و وزن آنها افزایش یافت. همچنین آسیب کلیوی آنها به صورت معنیداری کم شد. این نتایج حاکی از آن است که سماق اثر محافظ کلیوی در برابر هایپراوریسمی دارد.
این محققان پیشنهاد میکنند مطالعات بیشتری بر روی مکانیسمهای احتمالی دخیل در اثر محافظتی سماق بر این مدل و استفاده در رژیم غذایی افراد مبتلا به نقرس و هایپراوریسمی که مستعد آسیب کلیوی هستند، انجام شود.
نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «بررسی اثر عصاره آبی- الکلی سماق (Rhus coriaria L.) بر نفروپاتی ناشی از اسید اوریک در موش صحرایی نر» در پایگاه نتایج پژوهشهای سلامت کشور منتشر شده و ابوالفضل خواجوی راد، زهرا صمدی نوشهر، موسی الرضا حاج زاده، سارا حسینیان و سمیرا شهرکی؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی مشهد در انجام آن مشارکت داشتند. منبع: ایسنا برچسب ها: سماق ، کاهش ، اسید اوریک خون
منبع: ناطقان
کلیدواژه: سماق کاهش اسید اوریک خون اسید اوریک خون موش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۶۳۷۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر آفتکشها بر افزایش احتمال پارکینسون
ایتنا - مدتهاست که مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض آفتکشهای کشاورزی میتواند تا حد زیادی احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
تحقیقات جدید ژنتیکی، اکنون افرادی را که ممکن است آسیبپذیرتر باشند را نشان میدهد. تیمی در دانشگاه کالیفرنیا، اطلاعات ژنتیکی 800 بیمار پارکینسونی را که در مرکز کشاورزی آن ایالت، زندگی و کار میکنند، بررسی کردند.
محققان در انتشار خبری خاطرنشان کردند که بسیاری از این افراد حداقل یک دهه قبل از ابتلا به این بیماری در معرض 10 آفت کش مورد استفاده در محصولات پنبه قرار داشتند و برخی از بیماران تا سال 1974 در معرض این بیماری قرار داشتند.
آنها انواع ژنهای مرتبط با لیزوزومها، بخشهایی از سلولها که ضایعات سلولی را تجزیه میکنند، تقویت کردند. گروهی به سرپرستی دکتر برنت فوگل، استاد نورولوژی و ژنتیک انسانی توضیح دادند که اختلال در عملکرد لیزوزومی مدتهاست با پیدایش پارکینسون مرتبط است. این مطالعه نشان داد که انواع فرآیندهای لیزوزومی در بیمارانی که مدت طولانی در معرض آفتکشها قرار داشتند "غنی" شد.
این یافتهها در 25 آوریل در مجله NPJ Parkinson’s Disease منتشر شد.
به نظر میرسد که این گونههای ژنی با عملکرد مناسب پروتئین تداخل داشته باشند. به گفته محققان، این نشان میدهد که دفع نابهنجار متابولیتها در سلول میتواند یکی از دلایل زمینهای پارکینسون باشد که در کنار قرار گرفتن در معرض مزمن با آفتکشها رخ میدهد.
همانطور که ترکیبات سمی - از جمله پروتئینی به نام آلفا سینوکلئین، که مدتهاست با پارکینسون مرتبط است - در سلولهای مغز ساخته میشوند و میتوانند اجسام لویی در بافتها را تشکیل دهند. محققان خاطرنشان کردند که تجمع اجسام لوی یکی از مشخصههای پارکینسون در مغز است.
فوگل گفت:« این مطالعه از این فرضیه حمایت میکند که استعداد ژنتیکی ناشی از تغییرات جزئی در ژنهایی است که با عملکرد لیزوزومی مرتبط هستند. به صورت روزانه، این گونهها تاثیر زیادی ندارند. اما تحت استرس مناسب، مانند قرار گرفتن در معرض برخی آفتکشها، ممکن است از بین بروند و به مرور زمان منجر به توسعه بیماری پارکینسون شود که به آن تعامل ژن-محیط میگویند.»
آیا میتواند گونههای ژنی دیگری وجود داشته باشد که افراد را مستعد خطر کند و در مسیرهای عصبی دیگر عمل کند؟ دکتر کیمبرلی پاول، سرپرست تیم تحقیق، گفت که این بسیار ممکن است. پاول، استادیار عصب شناسی در UCLA گفت: «این بیماران به نوعی مستعد بودند و اگر بتوانیم بفهمیم که چرا آنها مستعد هستند، شاید بتوانیم در این مسیرها عمل کنیم.»
فوگل گفت: «دادههایی برای بسیاری از اختلالات رایج وجود دارد که نشان میدهد تأثیرات محیطی بر توسعه این بیماریها تأثیر میگذارد، اما ما هنوز راه خوبی برای اندازهگیری این تأثیر یا تعیین اینکه چه کسی بهطور خاص در معرض خطر است، نداریم. این یک گام رو به جلو در این مسیر است.»