نخستین علامت بیماری نقرس چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۵۹۷۷۱
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از اکسپرس، بیماری نقرس در اثر افزایش میزان اسید اوریک بدن به وجود می آید و سبب علائمی از جمله تورم، التهاب، آتروز حاد، داغ شدن و قرمزی مفاصل بدن و سنگ کلیه می شود. تشخیص سریع نقرس می تواند فرآیند درمان این بیماری را تسریع کرده و از عوارض جانبی آن به میزان قابل توجهی بکاهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان آمریکایی می گویند نخستین علامت ابتلا به نقرس درد و تورم انگشت بزرگ پا است. در گام نخست، حمله نقرسی در شبانگاه و بدون علائم بروز می کند. همزمان با ادامه روند ساخت و انباشت اسید اوریک در بدن، مناطق و مفاصل آسیب دیده ممکن است قرمز و گرم شوند.
انباشت کریستال های سوزنی شکل اسید اوریک در انگشتان پا باعث جلب توجه گلبول های سفید خون می شود. همین امر می تواند منجر به حمله دردناک و شدید نقرس شود که در این موارد تنها انگشتان بزرگ نخواهد بود که درگیر این بیماری می شود. نقرس می تواند هر کدام از مفاصل را درگیر خود کند. این بدان معناست که اسید اوریک که به صورت کریستال درآمده است توانایی تجمع در هر کدام از اندام ها را دارد.
دو دلیل برای افزایش اسید اوریک خون و در نتیجه حملات نقرسی عنوان می شود. در مورد اول، بدن فرد شروع به تولید اسید اوریک می کند. اما در بیشتر موارد دلیل افزایش اسید اوریک به رژیم غذایی و مصرف برخی داروها باز می گردد. برای مثال، مصرف گوشت قرمز و جگر می تواند میزان اسید اوریک خون را افزایش دهد. همچنین سبک زندگی نادرست که در آن فرد از مشروبات الکلی و نوشیدنی های شیرین استفاده می کند می تواند خطر حمله نقرسی را افزایش دهد.
تحقیقات دانشمندان نشان داده است نقرس ارتباط مستقیمی با چاقی، فشار خون بالا، کلسترول بالا، و دیابت دارد. متخصصان می گویند داشتن رژیم غذایی سالم، کاهش وزن، کنترل کلسترول و فشار خون، و نیز ورزش کردن می تواند به میزان قابل توجهی از خطر بیماری نقرس در افراد بکاهد. در موارد تشدید بیماری، افراد می توانند با مراجعه به پزشک متخصص اقدام به دریافت دارو کردند.
منبع: اکوفارس
کلیدواژه: اسید اوریک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۵۹۷۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ژنتیک و قرارگیری در معرض آفت کش ها خطر پارکینسون را افزایش می دهد
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، تحقیقات جدید ژنتیکی اکنون افرادی را که ممکن است آسیب پذیرترین وضعیت را در این رابطه داشته باشند نشان میدهد.
تیمی در دانشگاه کالیفرنیا، اطلاعات ژنتیکی ۸۰۰ بیمار پارکینسونی را که در مرکز کشاورزی آن ایالت، زندگی و کار میکنند، بررسی کردند.
محققان خاطرنشان کردند که بسیاری از این افراد حداقل یک دهه قبل از ابتلاء به این بیماری در معرض ۱۰ آفت کش مورد استفاده در محصولات پنبه قرار داشتند و برخی از بیماران تا سال ۱۹۷۴ در معرض این بیماری بودند.
آنها انواع ژنهای مرتبط با لیزوزومها، بخشهایی از سلولها که ضایعات سلولی را تجزیه میکنند، تقویت کردند.
دکتر «برنت فوگل»، استاد نورولوژی و ژنتیک انسانی، توضیح داد که اختلال در عملکرد لیزوزومی مدتهاست با ظهور پارکینسون مرتبط است.
این مطالعه نشان داد که انواع مرتبط با فرآیندهای لیزوزومی در بیمارانی که مدت طولانی در معرض آفت کشها قرار داشتند بیشتر بود.
به نظر میرسد که این گونههای ژنی با عملکرد مناسب پروتئین تداخل داشته باشند. به گفته محققان، این نشان میدهد که دفع نابهنجار ضایعات در سلول میتواند یکی از دلایل زمینهای پارکینسون باشد که در کنار قرار گرفتن طولانی در معرض آفت کشها رخ میدهد.
همانطور که ترکیبات سمی- از جمله پروتئینی به نام آلفا سینوکلئین، که مدتها با پارکینسون مرتبط است- در سلولهای مغز ساخته میشوند، میتوانند در آنچه که به نام اجسام لویی در بافتها شناخته میشوند، نیز تشکیل شوند. محققان خاطرنشان کردند که تجمع جسم لویی یکی از مشخصههای پارکینسون در مغز است.
فوگل در بیانیه خبری دانشگاه گفت: «این مطالعه از این فرضیه حمایت میکند که استعداد ژنتیکی ناشی از تغییرات جزئی در ژنهایی است که با عملکرد لیزوزومی مرتبط هستند.»
وی افزود: «به صورت روزانه، این گونهها تأثیر زیادی ندارند. اما تحت استرس مناسب، مانند قرار گرفتن در معرض برخی آفت کشها، ممکن است از بین بروند و به مرور زمان منجر به ابتلاء به بیماری پارکینسون شوند. به این حالت تعامل ژن-محیط زیست گفته می شود».
فوگل گفت: «دادههایی برای بسیاری از اختلالات رایج وجود دارد که نشان میدهد تأثیرات محیطی بر توسعه این بیماریها تأثیر میگذارد، اما ما هنوز راه خوبی برای اندازهگیری این تأثیر یا تعیین اینکه چه کسی بهطور خاص در معرض خطر است، نداریم».
کد خبر 6090455