نقرس چیست ؟ علائم، تشخیص، پیشگیری و درمان نقرس
تاریخ انتشار: ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۶۵۲۵۴
حملات نقرس میتواند به سرعت بروز کند و با گذشت زمان دوباره به حالت خود بازگردد، به آرامی به بافتهای موجود در ناحیه التهابی آسیب برساند و میتواند بسیار دردناک باشد. فشار خون، بیماریهای قلب و عروق و چاقی از عوامل بروز نقرس هستند. این شایعترین شکل آرتروز التهابی در آقایان است و اگرچه بیشتر احتمال دارد که در مردان تأثیر بگذارد، اما زنان پس از یائسگی مستعد آن میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نکات کلیدی درمورد نقرس
نقرس نوعی ورم مفاصل است که در اثر اسید اوریک بیش از حد در جریان خون ایجاد میشود.
علائم نقرس به دلیل تشکیل کریستالهای اسید اوریک در مفاصل و واکنش بدن به آنها است.
نقرس از نظر کلاسیک بر روی مفصل در پایه انگشتان بزرگ تأثیر میگذارد.
حملات نقرس معمولاً بدون هشدار در نیمه شب رخ میدهد.
بیشتر موارد نقرس با داروهای خاص درمان میشوند.
درمان نقرس
بیشتر موارد نقرس با دارو درمان میشوند. از داروها میتوان برای درمان علائم حملات نقرس، جلوگیری از تشدید شدن در آینده و کاهش خطر عوارض نقرس مانند سنگ کلیه استفاده کرد. داروهای متداول شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، کلشیسین یا کورتیکواستروئیدها است. اینها باعث کاهش التهاب و درد در نواحی مبتلا به نقرس میشود و معمولاً به صورت خوراکی مصرف میشود.
داروها همچنین میتوانند برای کاهش تولید اسید اوریک (مهار کنندههای زانتیین اکسیداز مانند آلوپورینول) یا بهبود توانایی کلیه در حذف اسید اوریک از بدن (پروبنسید) استفاده شوند. نقرس اگر بدون درمان باقی بماند، یک حمله حاد نقرس از ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از شروع در بدترین حالت خواهد بود. فرد میتواند انتظار داشته باشد که طی ۱ تا ۲ هفته بدون درمان بهبود یابد، اما ممکن است در این دوره درد قابل توجهی مشاهده شود.
آزمایش و تشخیص نقرس
تشخیص نقرس میتواند مشکل باشد، زیرا علائم آن، هنگامی که ظاهر میشوند، شبیه به سایر شرایط است. در حالی که هایپروریسمی در اکثر افرادی که دچار نقرس هستند، رخ میدهد، ممکن است در طول تشدید درد وجود نداشته باشد. مهمتر از آن، اکثر مبتلایان به هایپراوریسمی دچار نقرس نیستند. یکی از آزمایشات تشخیصی که پزشکان میتوانند انجام دهند، آزمایش مایع مفصل است که در آن مایعات از طریق مفصل مبتلا به سوزن خارج میشوند. سپس مایع مورد بررسی قرار میگیرد تا ببیند که آیا بلورهای ادرار وجود دارد یا خیر.
از آنجا که عفونتهای مفصلی همچنین میتوانند علائم مشابهی با نقرس ایجاد کنند، پزشک میتواند هنگام انجام آزمایش مایعات مفصلی به دنبال باکتری باشد تا یک دلیل باکتریایی را کنترل کند. ممکن است مایعات به آزمایشگاه فرستاده شوند، جایی که برای تجزیه و تحلیل چندین روز طول میکشد. پزشکان همچنین میتوانند آزمایش خون را برای اندازه گیری میزان اسید اوریک در خون انجام دهند، اما همانطور که گفته شد، افرادی که میزان اسید اوریک بالا دارند، همیشه دچار نقرس نیستند.
به طور یکسان، برخی افراد بدون افزایش سطح اسید اوریک در خون میتوانند علائم نقرس را ایجاد کنند. سرانجام، پزشکان میتوانند با استفاده از اسکن سونوگرافی، کریستالهای ادرار را در اطراف مفاصل جستجو کنند. پرتوهای ایکس نمیتواند نقرس را تشخیص دهد، اما ممکن است برای رد سایر دلایل مورد استفاده قرار گیرد.
انواع نقرس
مراحل مختلفی وجود دارد که از طریق آنها نقرس پیشرفت میکند و گاهی به انواع مختلف نقرس نیز گفته میشود.
هایپریوریسمی بدون علامت
برای فرد ممکن است سطح اسید اوریک بالا را بدون هیچ گونه علائم بیرونی داشته باشد. در این مرحله، درمان لازم نیست، اگرچه کریستالهای ادرار ممکن است در بافت رسوب کرده و آسیب جزئی ایجاد کنند. به افراد مبتلا به هایپریوریسمی بدون علامت ممکن است توصیه شود که برای رفع هرگونه عوامل احتمالی در ساخت اسید اوریک قدم بردارند.
نقرس حاد
این مرحله زمانی اتفاق میافتد که کریستالهای اورات که رسوب شده اند به طور ناگهانی باعث التهاب حاد و درد شدید میشوند. به این حمله ناگهانی با دردهای بسیار شدید همراه است و به طور معمول طی ۳ تا ۱۰ روز فروکش میکند. بعضی اوقات ممکن است در اثر حوادث استرس زا، الکل و مواد مخدر و همچنین هوای سرد باعث تشدید آن شود.
نقرس فاصلهای
این مرحله بین حملات نقرس حاد است. حملات بعدی ممکن است برای ماهها یا سالها رخ ندهد، اگر درمان نشوند، با گذشت زمان، میتوانند بیشتر طول بکشند و بیشتر اتفاق میافتند. در طی این بازه، کریستالهای اورات بیشتر در بافتها قرار میگیرند.
نقرس مزمن
نقرس مزمن ناتوان کنندهترین نوع نقرس است. ممکن است آسیب دائمی در مفاصل و کلیهها ایجاد شده باشد. بیمار میتواند از ورم مفاصل مزمن رنج ببرد و در مناطق خنکتر بدن مانند مفاصل انگشتان دچار دردهای شدید شوند.
علتهای مختلف نقرس
نقرس در ابتدا به دلیل وجود بیش از حد اسید اوریک در خون یا هیپراوریسمی ایجاد میشود. اسید اوریک در هنگام تجزیه پورینها در بدن تولید میشود ترکیبات شیمیایی که در مقادیر زیادی در برخی از غذاها مانند گوشت، مرغ و غذاهای دریایی یافت میشود. به طور معمول، اسید اوریک در خون حل میشود و از طریق کلیهها از طریق ادرار از بدن دفع میشود. اگر اسید اوریک بیش از حد تولید شود، یا مقدار کافی دفع نشود، میتواند کریستالهایی مانند سوزن ایجاد کرده و باعث ایجاد التهاب و درد در مفاصل و بافت اطراف آن شود.
موارد خطر زا
چندین فاکتور وجود دارد که میتوانند احتمال بروز هیپراوریسمی را افزایش دهند، که شامل:
جنسیت: مردان نسبت به زنان اسید اوریک بیشتری تولید میکنند، اگرچه میزان اسید اوریک در زنان پس از یائسگی به مردان نزدیک میشود.
ژنتیک: سابقه خانوادگی نقرس احتمال بروز بیماری را افزایش میدهد.
سبک زندگی: مصرف الکل در از بین بردن اسید اوریک از بدن اختلال ایجاد میکند. خوردن یک رژیم غذایی پورین همچنین باعث افزایش مقدار اسید اوریک در بدن میشود.
قرار گرفتن در معرض سرب: قرار گرفتن در معرض مزمن سرب با بعضی از موارد نقرس مرتبط است.
داروها: برخی داروهای خاص میتوانند سطح اسید اوریک در بدن را افزایش دهند. این شامل برخی از داروهای مدر و داروهای حاوی سالیسیلات است.
وزن: اضافه وزن داشتن باعث افزایش خطر نقرس میشود، زیرا گردش خون بیشتری در بدن وجود دارد و این یعنی تولید بیشتر اسید اوریک به عنوان یک محصول اضافی متابولیک. سطوح بالاتر چربی بدن نیز سطح التهاب سیستمیک را افزایش میدهد، زیرا سلولهای چربی باعث تولید سیتوکینهای ضد التهابی میشوند.
تروما یا جراحی اخیر: خطر را افزایش میدهد.
سایر مشکلات بهداشتی: نارسایی کلیوی و سایر مشکلات کلیوی میتواند توانایی بدن در حذف موثر را کاهش داده و منجر به افزایش اسید اوریک شود. سایر شرایط مرتبط با نقرس شامل فشار خون بالا و دیابت است.
علائم نقرس
علائم اصلی درد مفاصل شدید است که به ناراحتی، التهاب و قرمزی بروز میکند. نقرس غالباً بر مفصل بزرگ انگشتان پا تأثیر میگذارد، اما میتواند بر روی پا، مچ پا، زانو، آرنج، مچ و انگشتان نیز تأثیر بگذارد.
عوارض نقرس
در برخی موارد، نقرس میتواند به شرایط جدی تری تبدیل شود، مانند:
سنگ کلیه: اگر بلورهای ادرار در مجاری ادراری جمع شود، میتوانند به سنگ کلیه تبدیل شوند.
نقرس مکرر: برخی از افراد تا به حال فقط یک حمله داشته باشند. سایرین ممکن است حملات منظم داشته باشند، که به تدریج به مفاصل و بافت اطراف آسیب وارد میکند.
پیشگیری
بسیاری از دستورالعملهای مربوط به شیوه زندگی و رژیمها وجود دارد که میتوان برای محافظت در برابر شراره یا جلوگیری از بروز نقرس در وهله اول استفاده کرد:
مصرف مایعات زیاد حدود ۲ تا ۴ لیتر در روز
از مصرف الکل خودداری کنید
وزن سالم بدن را حفظ کنید منبع:نمکستان
منبع: پارسینه
کلیدواژه: نقرس علائم نقرس درمان پارسی خبر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۶۵۲۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آشنایی با علائم آبریزش دائمی بینی در بهار
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، هرچند دوره بیماریهای زمستان و آلرژی فصل بهار روبه پایان است، احتمال دارد آبریزش بینی به قوت خودش باقی باشد. اگر داروهای آلرژی هم علاج این آبریزش مدوام نبودند، وقتش رسیده که بدانید احتمالا به عارضهای متفاوت دچارید.
بیشتر بخوانید: آلرژی بهاری را چگونه شکست دهیم؟دلیل آبریزش بینی ممکن است «التهاب سینوسی مزمن» (رینوسینوزیت، rhinosinusitis) باشد؛ بیماری التهابی مزمنی اگر بیش از سه ماه طول بکشد تورم سینوسها را بهدنبال خواهد داشت.
البته ممکن است همزمان دچار آلرژی و التهاب سینوسی مزمن باشید. از آنجایی که آبریزش بینی هم جزو علائم التهاب سینوسی مزمن و هم جزو علائم آلرژیهای فصلی است، افراد معمولا فکر میکنند که دلیل اصلی آبریزش بینی آلرژی فصلی باشد. با وجود آنکه داروهای بدون نسخه ضدآلرژی در درمان آن موثر است، اما به افرادی که التهاب سینوسی مزمن دارند کمک چندانی نمیکنند.
علائمی که نشان میدهند دلیل آبریزش بینی آلرژی نیستنشانههایی وجود دارد که آلرژیزاهای (آلرژنها) بهاری، که در محیط شناورند، شاید دلیل آبریزش بینی نباشند. برای مثال، اگر وضعیت آلرژی بیش از حد طول کشید یا اینکه داروهای بدون نسخه کارساز نبود، احتمالا پای بیماری زمینهای در میان است.
جایانت پینتو، مدیر بخش راینولوژی (جراحی و درمان بیماریها بینی) و آلرژی دانشگاه پزشکی شیکاگو، میگوید، وقتی با فردی مواجه میشویم که مدتزمان طولانی آبریزش بینی دارد به بیماری التهاب سینوسی مزمن مشکوک میشویم. افرادی که آنتیهیستامین، استروئیدهای داخل بینی یا اسپری بینی استفاده میکنند و همچنان آبریزش بینی دارند، ممکن است به التهاب مزمن سینوس مبتلا باشند که روش درمانی دیگری میطلبد.
بنابراین متخصصان توصیه میکنند که در چنین مواردی به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.
درمان التهاب سینوسی مزمنداروهای بدون نسخه برای تسکین علائم آلرژی کافی و مناسباند اما معمولا به التهاب سینوسی مزمن کمکی نمیکنند. اما خبر خوب این است که اگر متخصص همه دلایل احتمالی را بررسی و موثرترین درمان را انتخاب کرده باشد، بیماری التهاب سینوسی مزمن درمانپذیر است.
روشهای درمانی برای افراد مختلف متفاوت است، اما آنتی بیوتیکها یا استروئیدها بههمراه اسپری بینی و سینوس، از درمانهای رایج التهاب سینوسی مزمن بهشمار میروند. اگر این روشهای درمانی کارساز نبود، جراحی سینوس راه دیگری است که متخصصان توصیه میکنند.
منبع: سلامت نیوز
انتهای پیام/
کد خبر: 1228753 برچسبها دانستنی ها